კიდევ ერთი დღე

კარგა ხანია არაფერი დამიწერია. საერთოდ გარეთ ხეტიალი მომიწია ბევრი და სახლში დაბრუნებისას სოციალურ ქსელებში უმიზნო ხეტიალს მიჰქონდა ძირითადი დრო. მერე ჩვეულებისამებრ საწოლი და ძილის ფუქციაზე დაყენებული ტელევიზორი (რომელსაც რამოდენიმეჯერ გადავუჩოჩე გამორთვის დრო ). გადაცემის ტეკსტიც დასაწერი მქონდა, მაგრამ ვერანაირად ვერ ვაიძულე თავი რამე დამეწერა. დღეს რაიმე მნიშვნელოვანი არაფერი მომხდარა ( თუ არ ჩავთვლით მცირე შენაძენს ). 
თუმცა დღე მართლა საინტერესო რაღაცით დაიწყო და ეს რაღაცა სიზმარი გახლდათ. რაოდენ სასაცილოდაც არ უნდა ჟღერდეს, წუხელ ბოსფორი გადავცურე და ლომისგან ხალხიც კი გადავარჩინე. ( ხო მეც ბევრი ვიცინე რო გამეღვიძა, მაგრამ ასე ყო ) ერთი სიტყვით გმორად გავიღვიძე. როგორც ადრე ვთქვი ხშირად სიზმრები მიხდება, ამ შემთხვევამ კი ძალზედ დამაფიქრა. არც სამაგისო მცურავ-მყვინთავი ვარ და ლომი ხო საერთოდ ისე შორსაა ჩემგან როგორც მისი ძირითადი საცხოვრებელი გარემო.

მერე ისე განვითარდა დღე რომ… აი ხო გქონიათ იმის შეგრძნება რომ ადექით, სამსახურშიც წახვედით მაგრამ ისეთი ამინდია რომ ვერა და ვერ გათენდა საფუძვლიანად. რაღაც მოყვითალო, მოჟანგისფრო ღრუბელი რომ ჩამოეფარება ქალაქს და ძილბურანში ხარ. არა კიდევ კარგი სიზმარი არ გამგრძელებია. მაგრამ მთელი დღე დასამუხტი აკუმულიატორივით ვიყავი. აი ახლა, დღის ბოლოს, ვზივარ კომპთან და ვფიქრობ: იყო კი საერთოდ დღე?! ვიხსენებ და ცოტა არ იყოს ვნანობ რომ კიდევ ერთი დღე ჩაიწვა სავსებით უშედეგოდ. არადა დილით ბოსფორი გადავცურე კაცმა…